Reageer met jouw vragen!

Mijn blogposts zijn eigenlijk meer over dingen die ik doe, leuke dingen uitgelicht etc. Elisabeth gaf mij het idee om een blogpost te doen over het dagelijkse leven hier. Nu heb ik geen idee wat ik moet schrijven, dus ik wil jullie/je vragen:

Heb je een vraag aan mij? Schrijf het in een reactie hieronder, dan bespreek ik dat ook in mijn blogpost!

Thanks!!

Liefs,

Annejet

Goh. Ik zou vaker een blogpost schrijven. Whoops.

Hoi!

Er zijn veel dingen gebeurd, de afgelopen paar weken. Halloween, Junior Achievement, Hungry Bowls, sneeuw..(Sneeuw? Ja, sneeuw. Begin november. Uitleg volgt.)

Dus eerst Halloween. Samen met Elisabeth, Laura en Maddie zijn we gaan trick-or-treaten. Van te voren kregen we het advies om een kussensloop mee te nemen. Ook kregen we een karretje om onze kussenslopen in te doen. Wij dachten: "Kussensloop? Waar hebben we die nou weer voor nodig? We hebben toch een mandje?" Ja. Fout. We hadden de kussensloop wel nodig. We zijn langs veel huizen gegaan, en hebben dus ook veel snoep en chips gekregen. Sommige huizen gaven full-size candybars weg, en sommigen gaven een snoepzakje met allemaal verschillende dingen in dat zakje. Ons gezin maakte er een heel werk van. Van te voren uitplannen hoe de tuin eruit gaat zien, wie waar gaat staan en hoe we het beste kinderen kunnen laten schrikken. Een paar dagen van te voren werden alle halloweenspullen uit de schuur gehaald, en we begonnen met het opzetten van het geweldige plan. Het plan was heel goed, en we hoorden onder andere kreten van "Aah!! Dit was zo eng!! Ik houd van dit huis!!"

Op school werd er ook aan halloween gedaan. Tijdens de week van halloween werd tijdens de announcements omgeroepen dat er die vrijdag een "Costume Contest" gehouden werd. Ik vroeg me af hoe veel mensen er in een heel kostuum naar school zouden gaan. Het antwoord? Aardig wat! Was heel leuk om te zien. Ik kreeg bijvoorbeeld Accounting van "Slash" en Visual Arts van "the Left and Right Brain"!
Een geslaagde halloween dus!

Next up: Junior Achievement. Zoals ik in mijn laatste blogpost al schreef, zetten we met een stuk of tien mensen een eigen bedrijf op. We hebben een product gekozen om te verkopen: "Etched Mason Jars", en ons bedrijf heet "Etch it!". We gaan onze mason jars etsen, we kunnen er namelijk talloze dingen mee doen! Namen, datums, figuurtjes etc. Afgelopen woensdag hadden we de eerste ronde van sollicitatiespeeches, en ik ben gekozen als Vice President of Marketing and Sales! Dat betekent dat ik mag zorgen voor de promotie, reclame, bijhouden van verkopen etc. Heel leuk! Vandaag zijn Elisabeth en ik samen met de VP of Production (Adam) op zoek gegaan naar de mason jars en benodigdheden. Na twee keer een walmart, een keer dollarama, een keer een target te bezoeken, hebben we de Mason jars gevonden, gelukkig maar. Aanstaande woensdag gaan we prototypes maken, en dan is ook de tweede ronde voor de sollicitatiegesprekken. Ik hoef me daar niet druk om te maken, omdat ik al een positie (een hele leuke positie) heb in het bedrijf. Ik heb er zin in! Elisabeth en ik hebben er zelfs al voor gezorgd dat we een plek hebben om het te verkopen. 27 november hebben we namelijk met de gitaarclub een Coffeehouse, en we hebben aan de gitaardocent gevraagd of we daar eventueel de masonjars kunnen verkopen. Hij vond het een super idee, en hij zei dat hij van ons allebei drie masonjars wilde bestellen! Ka-ching!
Aanstaande zaterdag (over 6 dagen) (15 november) (mijn verjaardag) (mijn 18e verjaardag) (ik word dan 18 jaar) is de executive training op de Saint Mary's university. Ik heb al business-attire ingekocht en ik heb er best veel zin in! Ik denk dat ik daar heel veel van kan leren :)

Dan nu. Hungry Bowls. "Hungry Bowls? Wat is dat nou weer?" Nou, ik zal het je vertellen. Met een groep van ongeveer 20 mensen gaan we elke donderdag met klei soepkommen maken. We leren verschillende technieken, en het is altijd heel gezellig. In februari is er namelijk een groot event; we verkopen de soepkommen (met of zonder soep erin) aan mensen. De opbrengst van deze verkopen gaan naar SJA Cares en de lokale voedselbank. Heel leuk, en we helpen de community ook nog eens!

Sneeuw. 3 november. Sneeuw?! Ja, het sneeuwde. Begin november. Dat was wel nogal vreemd. Het was wel heel leuk om van sommige internationale studenten hun reactie te zien, want sommigen komen uit landen waar het nooit sneeuwt. Maar dat was dan ook de laatste keer (tot nu toe) dat het gesneeuwd heeft. En ik heb wel al een winterjas gekocht, just in case. Want ja, Canada eh?

Liefs,

Annejet

Een lange, lange update.

Hoi!

Wauw. We zijn alweer over de helft van oktober! Het is bijna Halloween, en natuurlijk ga ik, traditiegetrouw,"trick-or-treat"-en met Elisabeth, Colby & Laura.

In Nederland liggenmeestal rond oktober/novemberalle winkels al vol met Sinterklaas spullen. Hier is het nog erger: al sinds midden/eind-september kun je al kerst-spullen kopen! En dat terwijl Halloween nog niet eens geweest is!

Maar goed: de update. Ik kan je verzekeren dat dit een lange blogpost gaat worden. Want waar was ik gebleven? Zondag 28 september. (Bijna een maand geleden... oeps) We gingen met het hele gezin naar "New Germany", een klein dorpje. Daar gingen we met de ouders van Wayne pizza eten. Ik had een Griekse Pizza, en die was heeeel lekker! De rest van de dag zijn we ook noglangs andere familieleden gegaan.

Dinsdag 30 september waren de schoolfoto's. Denk aan een typische Amerikaanse schoolfoto, en je hebt precies hoe de schoolfoto's eruit zien. De achtergrond, de statische, ongemakkelijke full-bodyshot en een close-up foto. We krijgen, als het goed is, binnenkort de bestelde foto's en ons schoolpasje (ofStudent-ID, zoals ze het hier noemen). Ja, je leest het goed, we hebben de pasjes en foto's nog steeds niet ontvangen...

Even fast-forwarden naar zaterdag 4 oktober. Ik ging weer naar het winkelcentrum. Ja, alweer... Maar! Dit keer gingen we (Elisabeth,Vincent en ik)naar een ander winkelcentrum: we gingen naar Mic Mac Mall in Dartmouth. Dit betekende (meer dan) een uur in de bus om er te komen, vervolgens overdonderd worden door alle winkels die er te vinden zijn (denk aan een stuk of 130 verschillende winkels) en 's avonds weer (meer dan) een uur terug met de bus. Had ik al gezegd wat een verschil het is met het openbaar vervoer hier en in Nederland?Ik waardeer het openbaar vervoer in Nederland nu echt heel erg, hoe slecht datsoms geregeld kan zijn.Ik geef een paar voorbeelden:Ik hebbijna altijd minstens 10 minuten moeten wachten op de volgende bus om over te stappen, de bushaltes zijn slechts een stuk karton aan een paal vastgemaakt, ener wordt niet aangegeven bij welke halteje bent. Goed opletten dus! Maar goed, je went eraan zal ik maar zeggen.

Zondag hadden we een lobster-dinner met alle internationale studenten vanSir John A. Het zou eerst gehouden worden in een park, maar door het slechte weer werd dit verplaatst naar de kantine van school. Dus, hoezee, naar school op zondag!
Laat ik het zo zeggen: het was een hele ervaring. Eerst kregen we uitleg over hoe we bij het eetbare gedeelte konden komen, daarna mochten we het zelf proberen. Het was een ontzettende kliederboel. Als niet-van-vis-houdend-persoon vond ik de lobster niet geweldig lekker, maar wel beter dan gewoon vis. Maar, als ik de volgende keer aangeboden wordt om lobster te eten, dan is mijn antwoord 100% zeker "Nee bedankt".

Op naar de week erna: zaterdag 11 september. Samen met Elisabeth ben ik naar Bayer's Lake geweest. Ookal zou je denken dat het een meer is, dat is het niet. Het is (drie maal raden..) een winkelgebied. We hebben daar de middag doorgebracht, en 's avonds werden we opgehaald door Emma en Alex, en we gingen door naar de Maritime Fall Fair! Daar ontmoetten we Miranda en hebben we ongeveer drie uur doorgebracht. Er was vanalles daar, denk aan paardenspellen, dieren (koeien, vogels, konijnen, reptielen...), en natuurlijk kermisattracties. Helaas regende het heel erg, dus nadat we 1x in een hele leuke attractie geweest zijn (het heette de Kamikaze, het was een soort schommelschip die over de kop ging. En de beveiliging was zo dat als je op je kop hangt, je alleen in de bescherming hangt die je schouders vast houdt. Je zit dus niet meer op de stoel!), ging alles dicht vanwege de regen. We hebben ons na de attractie binnen nog vermaakt, en daarna zette Emma ons af bij ons huis.

Zondag: thanksgiving dinner! We hadden een gigantische turkey, met daarin kippenvlees en varkensvlees envanalles. Het was heel lekker, en de weekerna hadden we nog ontzettend veel leftovers! Maandag was het officieel "Thanksgiving": geen school!

Woensdag hadden we met de organisatie weer een uitje: we gingen naar de Valley, waar ik geweest was met het schooluitje van Foods 12. Dit betekende: foto's maken met de pumpkin-people, hotdogs en corn eten, erachter komen dat ik toch niet de enige nederlandse studentben in de Halifax-regio, andere mensen nederlandse woorden en zinnen leren, verdwalen in het cornmaze, rennen achter de apple-picking-truck aan omdat je verdwaald was in het cornmaze, wel nog optijd zijn voor het apple-picking en veel appels plukken.

's Avonds gingen Elisabeth en ik naar de "Junior Achievement"-meeting op school, van 6pm tot 9pm. Dit houdt in dat je met een groepje vrijwilligers een bedrijf begint. Ja, een echt bedrijf. We gaan echte producten maken en verkopen, of een echt event opzetten. Het is eigenlijk een soort "course", want je kunt er namelijk een halve school-credit mee verdienen. Nou heb ik daar niet zo heel veel aan, omdat ik maar 1 jaar mee kan doen aan deze activiteit, maar het lijkt me ontzettend leuk en een hele ervaring. En al helemaal omdat ik volgend jaar misschien iets business-y will gaan doen!

Gisteren, zaterdag 18 oktober, ben ik samen met Elisabeth en Vincent naar de waterfront in Halifaxgeweest voor "Nocturne". Dit hield in, dat de stad van 6pm tot middernachtvol met verschillende soorten kunst was, en het was een hele ervaring. We zagen technische kunst, dans, standbeelden, fotografie, vuur-performance, en fine art. Ik heb zelfs nog iets gekocht: oorbellen, gemaakt van lego. Het klinkt heel vreemd, maar ik vind ze heel leuk, en het was niet duur. Als ik het niet vergeet, zal ik een foto plaatsen van de oorbellen

Einde van de blogpost! Ik zei toch dat -ie lang zou worden. Ik ga proberen meer blogposts te schrijven, zodat ze niet zo lang meer worden. Met nadruk op proberen.

Liefs,

Annejet

September is bijna ten einde...

Hoi!

Oke, dus maandag ben ik hier een maand. Een maand die ontzettend snel voorbij is gegaan. Een maand, vol nieuwe impressies en nieuwe dingen. Kortom, een geweldige maand. Afgelopen twee weken heb ik geen blogpost gemaakt, waarom? Geen idee. Geen bericht is goed bericht, toch?

Laat ik verdergaan waar ik was gebleven: zondag 14 september. Dat was de verjaardag van mijn hostbroertje Colby hij werd tien. Toevallig was dat ook de anniversary van Angie & Lyndon (hele goede vrienden van de fam.). Hiervoor zijn we uit eten geweest met de twee families bij East Side Mario's. Dat is een italiaans restaurant, waar je onbeperkt salade en knoflookbrood kunt eten. (Oh, je kunt er natuurlijk ook gewoon pizza en pasta etc. bestellen

Woensdag 17 september zijn we met het gezin naar een strand Queensland Beach geweest, het was heeel mooi!Vrijdag 19 september: (voor mij) geen school! Of nouja, ik had een schooluitje met de klas van Food & Hospitality Studies. We gingen met de klas een dag op pad, om te leren over lokaal eten, want dat was onderdeel van het project waar we mee bezig waren. Eerst gingen we naar Noggins Farm, waar we een rondleiding kregen door de boerderij en het land er omheen, en daarna mochten we appels plukken. We kregen een tasje die we mochten vullen, en de appels waren heel lekker! Daarna reden we door naar Grand Pres Winery: een nogal kort bezoekje, omdat we vanwege wegwerkzaamheden vertraging hadden opgelopen en we per se om10 over 3 weer op school moesten zijn om de schoolbus te halen (en nee, we mochten geen wijnproeven

Zaterdag 20 september gingen we de stad in. Elisabeth en ik zitten namelijk in de guitar club, en we moesten nog een gitaar hebben! De docent raadde ons aan om gitaren te huren bij Long & McQuade, dus die gingen we zaterdag regelen. Rebecca moest die dag nog wat regelen in de Halifax shopping mall, dus Elisabeth en ik hebben de rest van de dag daar geshopt. 's Avonds gingen we met de bus weer terug, maar zijn we uitgestapt bij Bayers Lake om daar de film "Let's Be Cops" te kijken (het was heel leuk!).

Maandag gebeurde er iets onverwachts: de stroom viel uit! Het had de nacht ervoor heel hard gestormd.Geen stroom betekend in Canada geen school! We luisterden naar de radio, om te kijken of het echt zo was, en jahoor, ook Sir John A. stond op het lijstje van dichte scholen. En dat terwijl wij om een uur of 8 's ochtends alweer stroom hadden! Een klein nadeel van zoveel regen: de tuin stond onder water. Dit betekende dus hard werken 's middags om het water uit de tuin te leiden. We hebben een soort van riviertje gemaakt die naar de weg leidt, zodat de tuin niet meer onder water stond.

Gisteren (vrijdag) gingen Elisabeth en ik eerst naar een Improv-workshop, en daarnahebben we een avondje op de kinderen van Angie en Lyndon (Maddie en Kaleb) en op Colby en Laura gepast. We hebben lekker een aantal films gekeken, het was eigenlijk best een rustig avondje.

Ikhoop dat het in Nederland net zo leuk en gezellig is als hier!

Liefs,

Annejet

Week 2! Woehoe!

Hoi!

Het is bijna het einde van week 2! Wees maar niet bang, ik ga niet elke week zeggen aan het eind van welke week het is. Te veel moeite. Ik weet niet eens of ik elke week een blogpost ga maken. We zullen zien.

Maandag (overdag)was er niet zoveel interessants gebeurd. Alleen maar school. Ach. 's Avonds gingen we met alle internationale studenten uit de Halifax regio op kamp! We gingen naar het Bayside Camp, ongeveer een half uur/drie kwartier rijden van school. We sliepen in hutjes, met ongeveer 10mensen per hut. 's Avonds vertelden de mensen van de organisatie wat over wat we de volgende dag gingen doen. We kregen als avondeten pizza (Wat erg...) enwe hadden een kampvuur, waarboven we marshmallows roosteren en s'mores maakten! (dat is eigenlijk een marshmallow tussen twee chocoladekoekjes, heel lekker!)

De volgende dag (dinsdag dus) hadden we eerst ontbijt, en daarna een English Assessment (om te kijken op welk niveau je Engels is). Toen kregen we weer wat info over het programma, hoe we ons moeten gedragen, wat wel en niet magetc., en dáárna mochten we drie activiteiten kiezen die we 's middags gingen doen. Ik koos voor boogschieten, kampvuur met celebrity-games en "crazy games" (denk aan waterbalonnen overgooien, met pudding gooien etc...). En ja, na deze gezellige middag werd er een groepsfoto gemaakt en gingen we weer naar huis.

Woensdag, tijdens de lunch,hadden we de eerste bijeenkomst van de "guitar club" waarvoor ik me heb aangemeld. Dat waren puur administratieve dingen, zoals waar kun je een gitaar vandaan halen, wat gaan we precies allemaal doen, wie heeft welk niveau etc. Donderdag hadden we nog een bijeenkomst, en toen besloten we om "Let her go" van Passenger te doen. Ik zit bij de beginnersgroep want, ja, ik ben een beginner. We studeren dit nummer in voor de komende paar weken en dan hebben we een optreden, waar ik heel misschien bij mag gaan zingen. Dit is nog niet zeker hoor!

Donderdag, na school, ben ik samen met Elisabeth naar de football-wedstrijd geweest om ons team, the Flames, aan te moedigen. Het was koud en het regende, maar we hebben wel dik gewonnen van het andere team! Go Flames!

Vrijdag was even een uitrust dagje. 's Avonds hebben we lekker 'Lord of The Rings: The Fellowship of the Ring' gekeken!

Vandaag is het zaterdag. We zijn naar Costco geweest om boodschappen te doen. Mijn ervaring: het is gigantisch. Alles in Costco is gigantisch. Je kunt geen losse dingen vinden, alles is verpakt in een multipak. Geweldig. En alle mensen daar hebben hun winkelwagen volgepropt met dingen. Heel grappig! Vanavond hebben we een gezellige get-together met wat mensen uit de buurt, bbq etc.

Dus ook week 2 was een geslaagde week en ik voel me helemaal op mijn gemak hier!

Liefs,

Annejet

Canada, de eerste week.

Hoi!

Vandaag is het de laatste dag van week 1. Wow. Wat een week! :).Maandag arriveerde ik in Canada (lees hier). Dinsdag kregen alle internationale studenten een rondleiding door de school, en uitleg over hoe de schoolroosters werken etc. Het is echt heel anders dna in Nederland. Het schooljaar bestaat namelijk uit twee semesters, en in elk semester heb je vier vakken. Deze vakken worden A-block, B-block, C-block en D-block genoemd. Voor mij is dat in het eerste semester bijvoorbeeld: Food and Hospitality-studies (A), Business Management (B), Visual Arts (C), en Accounting (D). Elke dag (maandag t/m donderdag) zijn deze letters in een verschillende volgorde (MA: ABCD, DI: CDAB, WO: BADC, DO: DCAB), en elke dag heb ik dus dezelfde vakken, en elke week zijn deze volgordes per dag hetzelfde. Behalve op vrijdag. Op vrijdag rouleren de roosters van maandag t/m donderdag. Dus op de ene vrijdag heb ik een maandag-rooster, maar op een andere vrijdag heb ik een dinsdag-rooster enzovoort. Het is best verwarrend in het begin, maar na drie dagen school heb ik het wel door :). (Oh, en minstens 1x per maand hebben we een PD-Day op vrijdag: geen lessen!)

Van deze drie schooldagen heb ik eigenlijk nog geen complete dag les gehad. Woensdag hadden we allemaal introducties van docenten en leerlingen tijdens de lessen, dus eigenlijk geen echt les-les.Donderdag werden alle internationale studenten tijdens het uur voor de pauze opgeroepen voor een bijeenkomst. Dit duurde het hele uur (had ik al gezegd dat een lesuur 1 uur en 15 minuten duurt?), dus ook deze dag geen hele dag les. Vrijdag zaten we in de kantine, en een schoolambassadeur kwam naar onze lunchtafel en vroeg of we mee wilden doen aan een "field day" na de lunch. En een field day houdt in: op het sportveld achter de school spelletjes doen, henna tattoos laten zetten, limonade drinken en popcorn eten, terwijl anderen gewoon les hebben. Daar zeg je geen nee tegen! Na 'school' zijn we 's avonds met Wayne, Rebecca, Elisabeth, Colby & Laura naar Halifax, naar het water geweest. Daar hebben we genoten van een heerlijke kop cappuccino/ice cappuccino/hot chocolate en het uitzicht.

Zaterdag (gisteren) zijn we (Elisabeth, Vincent, Madoka en ik) naar de Halifax Shopping Mall geweest. (Het is trouwens echt gigantisch daar). Rebecca zette Elisabeth en mij af bij de Tim Hortens (een koffieketen hier in Canada; heuuul lekker!) in Timberlea, waar wij wachtten op Vincent en Madoka. Vanaf daar liepen we naar het busstation, wat eigenlijk gewoon een boom of een paal is waar een blaadje aan hangt waaropstaat welke bussen daar stoppen. Helaas hadden we net de bus gemist en moesten we een half uur wachten. Toen moesten we in Lacewood Terminal overstappen, en helaasstapten we in de verkeerde bus en gingen wede verkeerde kantop. Dus we stapten uit bij het volgende station en moesten we weer wachten op de volgende bus (Uiteindelijk zijn weer wel gekomen, rond een uur of 12). En we hebben heeerlijk geshopt! Vandaag is een uitrust-dagje, met voor mij wat tekenen voor mijn sketchbook voor Visual Arts, en gewoon lekker rustig aan doen.

Liefs,

Annejet

Eerste dag in Canada!

Hoi!

Jahoor, ik ben in Canada. Ik schrijf deze blogpost om 7:00 's ochtends (en ik ben al wakker sinds half 6), omdat ik niet kan slapen vanwege mijn jetlag. Gisteren was een vermoeiende dag. Best vreemd, aangezien ik (bijna) niks anders gedaan heb dan in het vliegtuig zitten. Om 10:20 vertrok het vliegtuig, en we hadden met de groep afgesproken om rond half 8/8 uur bij de check-in te zijn. Dit betekende voor mij mijn wekker om half 6, klaarmaken, koffers naar beneden sjouwen etc. Om ongeveer half 7/10 over half 7 stond Elvira op de stoep. Daarna gingen we om kwart voor 7 de auto in, op naar Schiphol.

Op Schiphol hebben we even gewacht op alle andere Canada-gangers en hebben we samen ingecheckt en onze hold-koffers ook ingecheckt. En toen was het wachten! We hebben met zn vieren (Elvira, papa, mama en ik) nog even een kopje koffie gehaald (die ik overigens niet op kreeg) en een last-minute fotoshoot gehouden. Nouja een paar fotos gemaakt. Toen was het tijd voor de groepsfoto en dan was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Na het afscheid zijn we de paspoortcontrole doorgelopen en op zoek gegaan naar ons vliegtuig.

Nadat we die gevonden hadden, gingen we boarden en vlogen we naar onze eerste bestemming: Londen! In de bus van Terminal 5 naar Terminal 2 kwamen we erachter dat een meisje haar paspoort en boardingpass op het vorige vliegtuig had laten liggen. Dus eenmaal aangekomen bij Terminal 2, hebben we met talloze onbehulpzame securitymensen gesproken, en uiteindelijk kwam daar de conclusie uit dat het meisje terugmoest naar Terminal 5 en daar kijken of ze haar paspoort etc. weer terug kon krijgen. De rest van de groep (en ik dus ook) ging door naar het volgende vliegtuig. (Helaas heeft het meisje ons vliegtuig niet gered, maar ze heeft wel haar paspoort etc. terug en haar vlucht naar Halifax is omgeboekt)

Voor mij was het de eerste keer op zo'n lange vlucht. Ik wist dus niet wat ik kon verwachten. Ik had dan ook niet verwacht dat je een dekentje en kussentje kreeg, ik vond het vliegtuig groot en ik vond de beenruimte klein. 7 uur, een film en wat gelees verder arriveerden we in Canada! We moesten even door de controle en daarna door de immigration-check; ging helemaal goed! We hadden tijdens dat we in de rij stonden ons oog al op de bagageband; allemaal koffers met gele Travel Active-banden rolden voorbij. Ik zat te zoeken naar mij eigen, grote, zwarte hardcase koffer met een gele band, maar ik kon hem maar niet vinden.

Dit was allemaal nog in de rij, dus heel veel kon ik niet doen. Maar goed, ik kwam goed door de immigration heen en liep dus door naar het groepje van mijn medereizigers die al eerder door immigration waren en alvast onze koffers van de band haalden. En gelukkig stond mijn koffer daar ook bij! Maar zonder mooie, herkenbare gele band. Helaas. Die is er denk ik tijdens de reis van afgehaald of losgegaan. Maar goed, ik had miijn koffer dus ik was blij.

Toen gingen we door de schuifdeuren en daar stonden Rebecca, Laura en Elisabeth (van het gastgezin) en Jane en Jillian (van de Canadese organisatie) al op me te wachten met een bloemetje en een enorme poster. Ontzettend leuk! Daar hebben we nog even een paar foto's gemaakt en ondertussen heb ik wat gekletst met Elisabeth. Ze vertelde me dat ze 'car-trouble' hadden. We lopen met koffer en al naar de auto van Rebecca, laden mijn spullen in en wachten op hun buurman, die eraan zou komen met zijn truck om te kijken wat er aan de hand was met de auto. Toen besloten ze om te kijken voor hoever het zou gaan, maar uiteindelijk zijn we vlak voor de snelweg gestopt en werd er toch maar een truck gebeld om de auto op te halen. Dus toen moesten we wachten. Ik denk dat we in totaal 1.5/2 uur hebben gezeten met de auto, voor dat we pas op weg naar huis konden gaan. De auto werd opgehaald, en wij met de truck van de buurman naar huis gereden. Daar aangekomen, werd ik ontvangen door het welkomstcomité, dat bestond uit Wayne, Colby (die niet mee konden naar het vliegveld vanwege de ijshockeytraining van Colby) en hun twee honden Ella en Fudge. De katten waren binnen.

Maar, long story short: Ik ben veilig en met al mijn spullen aangekomen in Canada. De mensen hier zijn ontzettend aardig en ik heb een jetlag.

Liefs,

Annejet

Laatste weekend in Nederland!

Hoi!

Afgelopen week was een hectische, rare, maar leuke, week. Hectisch omdat ik alle laatste dingen moest regelen. Raar omdat, tja, het best raar is om iedereen en alles voor de laatste keer in tien maanden te zien, en leuk, omdat het toch ontzettend leuk was om iedereen te zien; van familie tot vrienden.

Afgelopen zondag was mijn afscheidsfeest. Ik heb ontzettend genoten en ik wil dan ook nog eventjes iedereen bedanken die is gekomen, voor de lieve woorden en gezelligheid. Bedankt voor het ontzettend leuke boek die jullie voor mij gemaakt hebben. ’s Avonds kwamen mijn vriendinnen en ook tegen jullie: ik ga jullie ontzettend missen! Het gastenboek is ontzettend leuk geworden met alle selfies en creatieve uitspattingen van jullie allemaal, en het is geweldig om door heen te bladeren!

Maandag vertrek ik. In plaats van om half acht weg, pas om half elf weg. Heerlijk! En naast dat ik later op hoef te staan, ben ik ook eerder in Halifax. Dit komt omdat ik niet meer via Frankfurt en Montréal vlieg, maar ik vlieg via Londen Heathrow direct door naar Halifax. Dit betekent dat ik dus rond een uur of drie ’s middags (dat is ongeveer 8 uur ’s avonds in Nederland) daar aankom! Dat scheelt weer