Hoi!

Dit wordt de laatste blogpost vanuit Canada. Wow. Ik schrijf dit op dinsdag, 23 juni, wat betekent dat het precies een week is voordat ik vertrek naar Nederland. Vandaag is ook de laatste dag dat ik naar mijn school ga. Ik heb nu mijn laatste examen, Pre-calculus 12. De rest heb ik al gehad, en ruim gehaald (English 12; 90/100, Global History 12; 95/100, Food Science 12; 98/100). En hier ben ik best trots op! Maar goed, het is nu echt de laatste dingen regelen, mijn koffers inpakken en dan is het eigenlijk alweer weggaan. Pff... Wat raar...

Maar goed, ik heb de afgelopen weken natuurlijk wel wat gedaan, en ik zal jullie ook vertellen wat ik de komende week nog ga doen.

De maandag na prom (dus maandag 15 juni) gingen we met de internationale studenten van Sir John A. gezellig lunchen met z'n allen. Er was gezorgd voor eten, namelijk Poutine! Voor de mensen die niet in Canada wonen kennen het waarschijnlijk niet, het is namelijk typisch canadees. Het is ontzéttend slecht voor je; het is namelijk friet, met beetjes kaas en vleesjus. Het was wel erg lekker en erg gezellig.

Verder tijdens de lessen op school heb ik niet zo veel gedaan, omdat er niet echt veel les meer gegeven werd; de examens begonnen op donderdag en ik begon met Global History waarbij ik een Essay moest schrijven. Mijn docent vertelde me dat ik de eerste alinea en de laatste alinea best in het Nederlands mocht schrijven. Dus dat heb ik gedaan! Het was een essay over global warming, en ik denk niet dat hij echt verwacht had dat ik het zou doen, want hij keek wel verbaasd toen ik hem inleverde. Ik had niet verwacht dat ik het cijfer kreeg wat ik uiteindelijk kreeg! Omdat het examen al om 11:30 was afgelopen, waren de schoolbussen er nog niet. Die komen namelijk op de normale tijd, dus om 15:15. Dus Elisabeth en ik besloten om naar huis te lopen. Vanaf school is het ongeveer 1 uur en een kwartier lopen. Dan vrijdag had ik het examen Engels. Toen zijn we niet naar huis gelopen, omdat het regende.

Zaterdag was een dag waar Elisabeth en ik heel erg naar uitkeken... We gingen namelijk whale-watchen! Voordat het begon, hebben we onze gitaren weggebracht naar de winkel waar we ze huurden. Op de boot kregen we vanalles te horen over de dieren die in het water zwommen, en over de geschiedenis van Halifax. Helaas hebben we geen walvissen gezien, maar het was als nog ontzettend leuk om te doen!

De rest van het weekend was het leren, omdat ik maandag het Food Science examen had, en dinsdag het examen Pre-Calculus (waar ik trouwens een 100/100 voor gekregen heb!).

De dagen erna had ik vrij. Woensdag was lekker een dagje uitslapen, niks doen. Heerlijk. Het was wel een dagje van opruimen en inpakken, want het was minder dan een week voordat ik weer naar huis ging. What?! Donderdag zijn Elisabeth en ik naar downtown Halifax geweest. We reden 's ochtend naar Sackville met Rebecca waar we de bus zouden pakken. Alleen... we konden de busstop niet vinden. Of nouja, niet de goede. Dus wij een beetje rondzoeken in de buurt, en we zien de bus ineens! Wij rennen keihard naar de busstop, en gelukkig was de buschauffeur ontzettend aardig, en wachtte op ons.

Onze eerste stop was de Fairview Cemetary. Dit is de plek waar veel van de Titanic-slachtoffers zijn begraven. Daarna zijn we naar Citadel Hill in Halifax geweest. We hebben gelunched bij Tim Hortons, en we hebben ook nog een BeaverTail gegeten. Lekker Canadees dus!

Vrijdag was voor mij de Grad Rehearsal. We kregen uitleg over hoe de graduation in zijn werking zou gaan, waar we precies moesten lopen etcetera. Ook kregen we onze cap & gown! (die we trouwens mochten houden!) Elisabeth was hier niet bij, omdat zij in grade 11 was, maar zij was in Bayers Lake om een vriendin te ontmoeten. Ik zou na de grad rehearsal naar Bayers lake gaan. En omdat ik geen auto had, werd het lopen. En het was verder dan ik dacht! Ik heb er uiteindelijk een uur over gedaan.

Zaterdag was ik uitgenodigd voor een Grad Party, dus daar ging ik heen! Ik werd opgehaald door een vriend, die mij ook weer thuisbracht. Maar op de terugweg... We waren met vier personen in de auto, en hij zou de andere twee eerst thuisbrengen. En toen reden we verkeerd... Dus dat was een iets langere terugweg dan verwacht. Het feest was overigens erg gezellig.

Zondag was het vooral mijn koffers inpakken. 's Middags werden Elisabeth en ik door Rebecca en Wayne meegenomen uit eten, bij East Side Mario's, een Italiaans restaurant.

Dan maandag was de echte graduation: 's ochtends iets eerder opgestaan om even foto's te maken, en dan naar de graduation, waar ik om één uur 's middags moest zijn. Het was heel erg leuk, en eigenlijk zoals ik verwacht had van een 'noord-amerikaanse' graduation; we hadden een valedictorian, iedereen had een gown en een leuk hoedje op, en nadat iedereen zijn diploma gekregen had gooiden we onze caps in de lucht. Het was erg lang, maar het was te doen. Ik mocht, omdat ik een internationale student ben, als laatste. Ik was nummer 304, van de 304. Toen ik klaar stond om het podium op te lopen, werd ik nog snel gewisseld met de persoon die voor mij stond (ook een internationale student). Toen werd ik aangekondigd, en liep ik het podium op (zonder te vallen!). Daar gaf ik de principal een 'fist-bump' (ze had haar hand geblesseerd, dus ze kon geen hand schudden), ontving ik mijn 'diploma' (niet echt een diploma, ik was namelijk niet echt 'geslaagd') en werd ik op de foto gezet met de principal.

Toen ik weer terug zat op mijn stoel keek ik even door mijn pakketje heen. En ik had drie awards! Ik had het hoogste cijfer voor Accounting 11, Visual Arts 12 en Food Science 12! Super leuk! Ook zat er een 'pin' bij; ik sta namelijk ook op de principal's list! Dit betekent dat ik een gemiddelde heb wat hoger is dan 89.9%. Super tof!

Dit was het dan. Canada, mijn avontuur waar ik maanden naar uitgekeken heb. Ik besef het me nog niet helemaal, dat ik morgen op het vliegveld sta en al weer naar huis ga. Ik wil het me eigenlijk helemaal niet beseffen. Ook al heb ik ontzettend veel zin om iedereen in Nederland weer te zien, het is ontzettend vreemd om hier mijn vrienden en 'familie' achter te laten. Ik typ dit in mijn kamer, die ooit helemaal vol stond met foto's en kleinigheden, maar die nu helemaal leeg is op een bed, een bureau en een kast na.

I will see you later, Canada.