Hoi!

Nog vijftig dagen en ik zit in het vliegtuig. Nog vijftig dagen en ik laat alles in Canada achter. Nog vijftig dagen en ik ga terug naar huis.

Het is ontzettend raar om deze blogpost te schrijven, want de tijd is ontzettend snel gegaan. Voor mijn gevoel ben ik hier pas net en moet ik er al weer over na gaan denken wat ik allemaal mee naar huis ga nemen en hóe ik alles weer mee terug naar huis ga nemen. Ik heb er heel erg veel zin in, maar aan de andere kant is het ook zo ontzettend vreemd. Ik moet namelijk alles in Canada (mijn vrienden, mijn hostfamilie, mijn dagelijkse leven) achter me laten en weer omswitchen naar het Nederlandse leven, de Nederlandse gewoonten en de Nederlandse taal.

Begrijp me niet verkeerd, ik kan niet wachten om mijn vrienden en familie weer te zien, maar ik heb hier toch bijna een jaar gezeten en ik heb hier ook wel mijn plekje gevonden. Vijftig dagen... Het lijkt zo lang maar het is zo kort. Ik heb nog minder dan 1/5e van mijn tijd hier over en wauw, wat ging het snel.

Als je het nog niet door hebt, is het een ontzettend dubbel gevoel. Of zoals ze in het Engels zeggen, “Bittersweet”.

Ik kan nu wel zeggen dat het een “rollercoaster” van een jaar geweest is. Hoogtepunten, maar zeker ook dieptepunten. Zoals Travel Active me al vanaf het begin vertelde: “It is not good, it is not bad, it is just different.”

Maar goed ik héb nog vijftig dagen. Vijftig dagen om naar uit te zien. Vijftig dagen om zo veel mogelijk van mijn tijd hier te maken. Vijftig dagen om nog te genieten van Canada.

Liefs,

Annejet